19 maja 2010 roku w wypożyczalni dla dorosłych Biblioteki Publicznej Miasta i Gminy w Barcinie spotkało się 18 czytelniczek, by w ramach Dyskusyjnego Klubu Książki porozmawiać o powieści Moniki Szwai – „Gosposia prawie do wszystkiego”.
Spotkanie rozpoczęło się od gratulacji dla pani dyrektor - Grażyny Szafraniak, która tego dnia w Muzeum Etnograficznym w Toruniu otrzymała Nagrodę Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego za zaangażowanie w upowszechnianie książki i rozwój czytelnictwa. Po gratulacjach i pamiątkowej fotografii członkowie DKK przeszli do dyskusji na kanwie lektury.
Książka podobała się członkom naszego klubu i nie dostała ocen negatywnych. Klubowiczki zaliczyły tę pozycję do jednej z lepszych, spośród dotychczas omawianych. Fantastycznie napisaną powieść w lekkim, nieco żartobliwym stylu czyta się szybko.
Na kartach książki Szwaja pisze o roli kobiety w rodzinie, w społeczeństwie. Nie sposób nie polubić głównej bohaterki, przedstawicielki nowego pokolenia, kobiety, która rzuca pracę, poświęca się rodzinie, stając się ekskluzywną panią domu. Któregoś dnia, zaczyna rozumieć, że poślubiła zimnego, egoistycznego drania, ucieka i zaczyna nowe życie. Ta wykształcona, dobrze sytuowana kobieta, doskonale odnajduje się w roli gosposi, na dodatek nie takiej pracującej na zmywaku gdzieś w Anglii czy Irlandii, ale tu na naszym rodzimym podwórku. Ciepła, odważna, mająca poczucie własnej wartości Maria dzielnie stawia czoło kolejnym wyzwaniom.
Czytelniczki rozważały nad aktualnością naszego przysłowia „Nie mów nikomu, co się dzieje w domu”. Zmiana polskiej mentalności to żmudny proces. Jakże trudno jest przełamać się i mówić o tym, co złe. Nie należy ukrywać tego, co się dzieje. O problemach trzeba rozmawiać. Bardzo ważne w życiu są przyjaźnie. Panie urzekła przedstawiona w powieści grupa zaprzyjaźnionych staruszków. To właśnie jasne sytuacje oraz przyjaźnie pozwoliły bohaterce wyjść na prostą.
Autorka opisuje również gorzkie strony współczesnego świata, jak przemoc w małżeństwie, rasizm, nastolatki będące utrzymankami bogatych i starszych panów. Porusza też kwestie relacji rodzinnych, rodziców do dzieci, niepełnosprawności, miłości do starszego mężczyzny, czy fałszywej przyjaźni. „Gosposia prawie do wszystkiego” to zastrzyk pozytywnej energii. Po przeczytaniu tej książki ma się ochotę wszystkich zachęcać, aby swój czas poświęcili na poznanie jej treści.
Kolejne spotkanie 30 czerwca 2010 roku o godzinie 17:00. Rozmawiać będziemy o książce Paulo Coelho „Być jak płynąca rzeka”.
Moderator Renata Grabowska
