W środę 14 września 2016 r., w piechcińskiej książnicy odbyło się spotkanie z prof. Romanem Ossowskim, prof. zw. UKW oraz Collegium Medicum UMK w Bydgoszczy, specjalistą z zakresu psychologii zdrowia, psychologii lekarskiej i rehabilitacyjnej, a także autorem 3 monografii, 2 podręczników, 14 prac redakcyjnych oraz 94 artykułów. Na uwagę zasługuje fakt, iż profesor wniósł olbrzymi wkład w rozwój Uniwersytetów Trzeciego Wieku w Polsce.
Gość spotkania wygłosił wykład pn. Rola UTW w aktywizacji osób, w okresie późnej dorosłości. Zdaniem prof. Ossowskiego aktywność i zdrowy styl życia pozytywnie wpływają na zdrowie i funkcjonowanie osób starszych w społeczeństwie. Zachowanie aktywności w okresie późnej dorosłości zależne jest od wieku, płci, a także miejsca zamieszkania. Istotne okazuje się wcześniejsze przygotowanie do tego etapu w życiu czlowieka i podejmowanie różnych form aktywności już w młodości. Trzeci Wiek, inaczej późna dorosłość to wyzwanie nie tyle na dzisiaj, co na przyszłość. Wiek życia ulega stałemu przedłużaniu. Zatem należy zastanowić się, jak żyć w okresie późnej dorosłości? Co człowiek traci, a co zyskuje po przejściu na emeryturę? Okres późnej dorosłości wiąże się z wypadnięciem z roli zawodowej, samotnością, doświadczeniem choroby, czasami niepełnosprawności. Te wydarzenia często są przyczyną depresji. Jednak nie musi tak być, gdyż lekarstwem na nie mogą być nowe formy aktywności, akceptacja choroby, czy niepełnosprawności oraz przyjęcie samotności jako szczególnego dialogu ze sobą i światem. Ponadto z okresem starości łączy się mądrość życiowa i rozsądek. W związku z powyższym późna dorosłość może być mądrą i pogodną jesienią życia.
Wykładu prof. Romana Ossowskiego wysłuchało 26 osób.
Dorota Witkowska
