Im bliżej świąt, tym więcej wszędzie świątecznego klimatu. W naszej bibliotece jest go sporo – a to między innymi za sprawą prezentowanej w czytelni wystawy ozdób świątecznych i innych przedmiotów dekoracyjnych, wykonanych przez pensjonariuszki Dziennego Domu Pobytu „Zacisze” w Barcinie. Wernisaż wystawy odbył się 14 grudnia.

Na spotkaniu pojawili się uczestnicy i pracownicy placówki, w tym Pani Kierownik Dorota Witkowska; obecna była także Pani Dorota Dokładna, Dyrektor Miejsko - Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Barcinie oraz Pan Hubert Łukomski, Zastępca Burmistrza Barcina. Zebrani w czytelni biblioteki widzowie mieli okazję nie tylko podziwiać piękne prace, lecz także posłuchać o funkcjonowaniu Domu oraz prowadzonych w ramach zajęć terapii. Opowiadały o tym: Pani Dorota Witkowska oraz terapeutki: Panie Małgorzata Mika oraz Natalia Woźniak-Nowak.

Dzienny Dom Pobytu w Barcinie działa od 2018 roku; przeznaczony jest dla mieszkańców gminy Barcin, którzy ukończyli 60 rok życia. Działalność DDP zapewnia uczestnikom opiekę, dobre towarzystwo i rozrywkę; w ramach bytności w Domu uczestnicy biorą udział w zajęciach edukacyjnych, wyjazdach i wycieczkach integracyjnych oraz warsztatach terapii zajęciowej - prace prezentowane na wystawie są wynikiem pracy na tych właśnie warsztatach.

Zajęcia przeprowadzane są pod okiem terapeutek: Pani Wandy Paliwody oraz wymienionych wyżej Pań Małgorzaty i Natalii. Jak same przyznały, w warsztatach plastycznych biorą udział głównie Panie – Panowie wolą inne rozrywki. Podczas warsztatów uczestniczki usprawniają motorykę małą (sprawność dłoni i palców), pobudzają swoją wyobraźnię i kreatywność i współpracują w grupie, co jak przyznała jedna z pensjonariuszek – nie jest takie oczywiste w podeszłym wieku. Techniki czy tematy proponują zarówno terapeutki, jak i pensjonariuszki; wszyscy chętnie dzielą się inspiracjami czy umiejętnościami. Na zajęciach panuje kameralna, życzliwa atmosfera – podobnie jak w całym domu. Na wernisażu podkreślano to wiele razy – Dzienny Dom Pobytu w Barcinie jest dla uczestników drugim domem, miejscem, za którym się tęskni, i do którego codziennie idzie się z uśmiechem na ustach.